KONINKLIJK HUIS

bindmiddel

Vandaag hoorde ik op de tv dat dit huis al eeuwenlang het bindmiddel  is van onze Nederlandse samenleving.

Onzin natuurlijk , mijn oma  werd  als inwoner van het hertogdom Limburg  rond 1800 nog geanexeerd door de Staten van Holland.

Tussen de twee voorgaande echtparen van Beatrix was het pappen en nat houden. Wilhelmina gedoogde een Hendrik die vreemd ging en Juliana een Bernard met nog meer capriolen.

Claus en Beatrix waren hecht. Maar een prins die de moed heeft zijn benauwende stropdas in het openbaar af  te rukken bewonder ik.

Het Loo en Soestdijk hadden heel goed in het familiediner van de tv omroep EO kunnen passen.

Ik zie de  limousine  van Derk  Bolt in mijn gedachten als maar heen en weer rijden  van de linker Juliana  naar de rechter Bernard vleugel van Soestdijk.

Als de auto in het midden bij de bordestrappen stopt kijken de kokende prinssesjes hoopvol uit het raam of pa, ma, of beide uitstappen.

Mooi niet. Maanden blijven de kinderen hopen en met het eten zitten.

Op 30 april lukt het eindelijk met hulp uit alle provincies en de trappen bedolven onder bloemen beide weer op het bordes en  aan tafel te krijgen.

Blijft de vraag wat ons Nederlanders dan echt bindt?

Het eerste wat bij mij opkomt is aardappelmeel, een sausje bindt alles, ook aan tafel.