Een week na moederdag belt ma (83) ons in het Zeeuwse Sluis waar wij bij boerderij Polderzicht kamperen.

Trots vertelt zij, kinderen wat heb ik een geweldige moederdag bij jullie gehad.

In de Libelle las ik gisteren dat jullie mij mee uit dineren genomen hebben naar het meest beroemde restaurant van Sergio Herman in Sluis.

Voorzichtig probeer ik moeder aan te geven dat we lekker gegeten hebben in de tuin van restaurant De Tol in Sluis honderd meter verwijderd van Belgie. Echter schoonmoeder is in woorden niet te stuiten laat staan om te luisteren.

Het biefstuk vervolgt zij was overheerlijk en die tuin, wat een juweeltje.

Ik herinner mij het biefstuk anders, ma had nogal wat moeite om haar protheses op de juiste plek te houden maar de tuin was mooi.

Beide zoons heeft zij al gebeld. Haar oudste reageert nogal gewoontjes, maar zegt ma, die komt meer in doorsnee eetcafees.

De jongste met horeca verleden reageert zeer uitbundig. Ma, dan heb je in het meest exclusieve restaurant van Nederland gegeten. Zo is dat jongen beaamt moeder.

Verdere pogingen mijnerzijds om moeder vanuit de hemel weer op aarde te zetten zijn te vergeefs.

Marijke en ik besluiten haar bij die hemelse sterren te laten rusten maar vragen ons wel af hoe we komende jaren moederdag van 2008 kunnen overtreffen?

Of toch restaurant Oud Sluis al vast benaderen, wie weet?